Jeżeli domu Pan nie zbuduje, na próżno się trudzą, którzy go wznoszą (Ps 126)

Pierwszy dzień w pracy

Rano o 6:30 msza św. w Sanktuarium - śpiewał chór. Tu na każdej Mszy św. śpiewa jakiś chór - jest ich kilka. Niezapomniane wrażenia! Zawsze marzyłem o tym, żeby ich usłyszeć na żywo. Po mszy świętej, Natalie, jedna z dziewczyn która miała objawienia, chciała nas przywitać :) Trwało to krótką chwilę, na dłuższe spotkanie będzie jeszcze czas. Następnie zjedliśmy śniadanie i wyruszyliśmy w drogę do pracy. Szliśmy 30 minut pieszo, przemierzając górki i doliny. Trudno się chodzi po tych wzniesieniach. Zaczęliśmy budować dom dla Angeliki, która jak już wspomniałem ma męża w więzieniu i wychowuje trójkę dzieci. Ciężko było się dogadać ze współtwórcami -murarzami, ale daliśmy radę! Coraz lepiej to wygląda.

My jesteśmy bardzo szczęśliwi. Wielu Rwandyjczyków patrzyło jak pracujemy. Początkowo dzieci były nieśmiałe i uciekały, lecz pod koniec już same chwytały nas za ręce i odprowadzały nas do naszego domu, w którym śpimy. Po drodze zatrzymywaliśmy się wraz z ks. Zdzisławem w różnych chatach, obserwując życie codzienne ludzi... Następnie zjedliśmy obiad oraz przepyszną sałatkę owocową... Nieco odpoczęliśmy, odmówiliśmy różaniec w sanktuarium, wspólnie odprawiliśmy nieszpory i adorowaliśmy Pana Jezusa.

Ciekawostka! O 18:00 robi się już mrok, więc kiedy przed 19:00 kończymy adorację, to jest już zupełnie ciemno! Noce i poranki są tu b.zimne… Trochę jak w Polsce pod koniec września :)

Pozdrawiam!